We bespreken deze zaken in de lessen en gaan hier individueel opdrachten over maken.
Deze opdrachten bundelen we samen en deze leveren in voor een cijfer.
Hier volgt een stuk tekst geschreven over 'het kunstenaarschap'. Een van de opdrachten die we in hebben geleverd voor een cijfer.
Kunstenaarschap
Met deze
inleiding in mijn achterhoofd kan ik mijn idee over het kunstenaarschap verder
uitzetten. Daar waar ik het net had over het publiek/bezoeker bij de
‘hedendaagse kunstenaar’ vind ik het heel belangrijk dat het publiek zich prettig
voelt bij het zien van werk. Dit prettig voelen komt heel duidelijk naar voren
in de tekst van Milan Kundera. De hilariteit van in dit geval de klas.
Persoonlijk heb ik dit ook altijd een heel belangrijk punt gevonden op gebied
van ‘goed’ werk. Als kunstenaar moet je de mensen om je heen als het ware
kunnen vermaken en kunnen uitdagen tot een discussie die Camiel van Winkel mooi
beschrijft. De discussie die eruit komt zorgt mede voor een goed werk en een
goede zet van de kunstenaar. Met name de waardering over zijn vermogens die
hieraan vast zit. Natuurlijk is het discussiëren over het werk of het doel niet
het enige waaruit ik de conclusie trek dat het goed kunstenaarschap is. Goede
theoretische inzichten zeggen veel over de kunstenaar. Een goed helder en
duidelijk verhaal zegt meer dan duizend woorden. Het publiek moet het
begrijpen, weten waar ze aan toe zijn. Het constant zorgen voor je inhoudelijk
verhaal maakt je als kunstenaar beter. Hierbij moet het werk uniek zijn. Het
werk hoeft niet altijd knap gemaakt te zijn, hoe veel mensen dit beschrijven,
nee het werk moet uniek zijn. Het moet verrassend zijn. Bij dit begrip keer ik
me een beetje tegen het verhaal van Lex ter Braak. Volgens hem is alles wat
vandaag ‘in’ is morgen alweer ‘uit’. Daarom vind ik dat je telkens juist meer
die uitdaging moet gaan zoeken naar dát unieke, naar datgene wat op dat moment
van belang is.
Ik stel
mezelf nu de vraag in hoeverre een kunstenaar over zijn vaardigheden moet
beschikken? Beter gezegd, Wat voor vaardigheden? Bij deze vraag keer ik me weer
terug naar mijn inleiding over de ‘hokjes’. Vaardigheden waren in de tijd van
Vincent van Gogh heel erg van belang. Als een werk maar zoveel mogelijk op de
echte werkelijkheid leek was het, als het ware, een prachtig werk. Dit idee
over kunst kunnen we nu eenmaal niet altijd meer toepassen. Vandaar mijn
reactie op twitter dat ik er verder geen waardering heb voor zijn werk. Dit
heeft natuurlijk ook veel te maken met het feit dat ik in 1992 geboren ben en
niet in 1606. Wanneer heeft een werk voor mij dan veel waardering op gebied van
vaardigheden? Als ik het heb over vaardigheden ben ik (mezelf even als
kunstenaar genomen) helemaal leeg. Voor
mij hoeft een kunstenaar niet altijd vaardigheden te hebben. Dit op gebied van
‘ik kan mooi tekenen/schilderen’. Om een klein voorbeeld uit de praktijk te
noemen. Vele mensen om me heen vragen zo nu en dan wel eens wat ik in mijn
dagelijks leven doe. Zo gauw ik vertel dat ik op de kunstacademie studeer krijg
je de reactie naar je toe gesleurd van; ‘aah leuk, dus je kunt mooi tekenen’.
Nou nee, om eerlijk te zijn ligt hier niet mijn passie en talent. Als we het
hebben over creatief denken kan ik me er helemaal in vinden.
Hierbij
kan ik me helemaal vinden in het stuk tekst van Rob Scholte. Naar mijn mening
hoef je zelf niet over al het talent te beschikken van de gehele hedendaagse
kunst (het goed kunnen schilderen, tekenen, fotograferen, illustreren etc.).
Als je maar goed je mannetjes en vrouwtjes om je heen weet te vinden. Ook dit
zegt iets over jezelf en je kunstenaarschap. Zo gauw je juist al deze
verzameling van mannetjes en vrouwtjes om je heen weet te vinden, maakt dat
jezelf tot een goede kunstenaar op gebied van vaardigheden. De vaardigheden die
je zelf dus in je hebt op gebied van creatief denken. En niet de vaardigheden die je hebt op gebied
van de hoeveelheid strepen verf die je op je werk gezet hebt.
Sol LeWitt
is een kunstenaar waar ik altijd veel waarde aan hecht. Voor mij is dit een
kunstenaar die voldoet aan het kunstenaarschap en mijn ideeën over het
kunstenaarschap die ik bovenstaand toegelicht heb.
Het is
geen kunstenaar waarvan we zeggen dat het fotorealistisch is. Maar naar mijn
mening wel een kunstenaar die me weet te vermaken, die me urenlang door een
tentoonstelling van hem kan laten rond neuzen. Dit maakt hem o.a. goed en
vakbekwaam. Hij zegt zelf: "Banale ideeën kun je niet redden door een
degelijke uitvoering, het is moeilijker om goede ideeën te verprutsen."
Juist werken vanuit het idee, daar wordt ik
blij van. Hierbij citeer ik de zin die ik bovenstaand vertelde. Het constant zorgen voor je inhoudelijk
verhaal maakt je als kunstenaar beter. Een goed duidelijk en helder idee is
al 80% van je uiteindelijke werk.
Ook de
werken die we onder Minimal art rekenen zijn zo goed van idee, waarbij ik het
niet eens belangrijk vind of het uitgevoerde werk nu door hem zelf gemaakt is
of door mensen die hij ingehuurd heeft.
Om hierbij
een voorbeeld aan toe te voegen het werk; ‘Spiral’.
In de uitvoering blijken Le Witts strenge concepten veel verleidelijker dan
het oorspronkelijke uitgangspunt doet vermoeden. Bij dit werk het in wezen eenvoudige
uitgangspunt van een licht hellende witte lijn die de hele koepeltoren omspant,
levert in werkelijkheid een overdonderend resultaat op. De blijdschap van
mezelf en de discussie die hieruit te vormen zijn doen me deugd. De vele
inspiratiebronnen die in me opkomen en de vele herinneringen en herkenningen
vind ik mooi om terug te zien. Ook dit aspect draagt bij aan een goed
kunstenaarschap.
Ook bij
dit voorbeeld kan ik helder weer terughalen wat ik voorgaand vertelde. Juist
niet de uitvoering van deze ‘simpele’ lijnen (die hij waarschijnlijk niet eens
zelf gemaakt heeft) maar juist het idee,
de oorsprong maakt het een goed werk. Hij heeft voor mij goed het unieke
opgezocht om door verassend en vernieuwend te werken, wat voor mij belangrijk
is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten